Gryfiński Festiwal Miejsc i Podróży - Włóczykij

- Mariusz Wilk "Lotem gęsi"

Mariusz Wilk
"Lotem gęsi"
Wydawnictwo Noir sur Blanc
Luty 2012

"Wiecie czym się różni wojażer od włóczęgi? Ano, tym, że drogi wojażera zawsze wiodą do jakiegoś celu, wszystko jedno czy chodzi o odkrycie źródeł Amazonki, "pojedynek z Syberią", zebranie danych o plemieniu Hutu, czy o tajski seks. Natomiast dla włóczęgi sama Droga kest celem. Dlatego wojażer prędzej czy później powraca ze swoich wojaży, a włóczęga wytrwale podąża dalej..." Tak rozpoczyna się kolejna część "Dziennika północy" znakomitego polskiego pisarza-włóczęgy, od dwudziestu lat mieszka na północy Rosji.

W poprzednim tomie "Dziennika północnego" Mariusz Wilk tropami rena śledził tajemniczy lud Saamów, zamieszkujących, między innymi, Półwysep Kolski. W najnowszym - "Lotem gęsi" - ogarnia nieporównanie większe terytorium Północy.

Początek to opowieść o miejscu odbijającym się w lustrze Jeziora Oniego mieście, które wybrał, aby w nim zamieszkać, o Pietrozawodsku. O jego historii i dniu dzisiejszym. Część środkową wypełnia od dawna wymarzona włóczęga po Labradorze śladami pisarza i podróżnika - Kennetha White'a. Konfrontacja własnego, literacko przetworzonego obrazu Północy z obcą dosadnością teraźniejszości powoduje, że Wilk tym chętniej wraca do Rosji. Tak zaczyna trzecią opowieść, znajdując dla swej twórczości równie ważny co włóczęga, a nawet znacznie ważniejszy, nowy sens. Lotem gęsi to trochę niespodziewana dla samego autora historia kontynuacji, odrzucenia, ale i zupełnie nowego otwarcia.

Mariusz Wilk (ur.1955) - pisarz-włóczęga, od dwudziestu lat mieszka na północy Rosji. Od końca lat siedemdziesiątych działacz opozycji, więziony w stanie wojennym. Współautor książki Konspira: rzecz o podziemnej Solidarności (1984). Po 1989 roku porzucił cywilizację i zamieszkał na Północy. Swoje przeżycia opisywał na łamach paryskiej Kultury, Zeszytów Literackich i Rzeczpospolitej - te podróżnicze eseje złożyły się na książki Wilczy notes (1998), Wołoka (2005), Dom nad Oniego (2006) i Tropami rena (2007). W roku 2006 został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2009 roku przyszła na świat jego córka, Marta Matylda.